اخبار
رسانه ها درباره «تهران زیر بال فرشتگان» چه نوشتند؟
ایران آرت درباره نمایشگاه «تهران زیر بال فرشتگان» نوشته است در این نمایشگاه نقاشی‌های رویا شامحمدی با تکنیک کولاژ روی دیوار رفته‌اند. هنرمند در این آثار همچنین از تکنیک اکرولیک استفاده کرده است.
آثار رویا شامحمدی که اغلب نقاشی‌های بزرگ هستند، به مساله کلی انسان پرداخته‌اند و تلاش کرده‌اند در میان انبوه تکه‌های کولاژ شده، بخشی از اندیشه هنرمند را به مخاطب منتقل کنند. در این آثار همچنین شاهد حضور پررنگ خط هستیم. خط‌هایی که گرچه به دلیل تکه‌تکه بودن به لحاظ معنایی چیزی را به مخاطب منتقل نمی‌کنند ولی در خدمت فرم و محتوای کلی اثر هستند.
انسان‌های این هنرمند همه فرو رفته در احساسی عمیق هستند که قضاوت درباره ماهیت آن، به عهده مخاطب گذاشته شده است. این کارکترها شبیه نقاشی‌های کلاسیک تصویر شده‌اند.
رویا شامحمدی درباره نمایشگاه خود توضیح داد: ایده این آثار به زمان دانشجویی بنده بر می‌گردد. در آن زمان به عکاسی علاقه داشتم. عکس‌هایی که می‌گرفتم را می‌بریدم و می‌گذاشتم کنار هم. از آنجا این عادت بریدن و چسباندن کاغذ در من ماند. به مرور زمان شکل کارهایم تغییر کرد. مثلا به خاطر علاقه‌ام به خطاطی و شعر شروع کردم به استفاده از تکه‌های حاوی خوشنویسی در کارها.
وی افزود: یکی از خصوصیاتی که بازدیدکنندگان به آن اشاره می‌کنند این است که کارهایم خیلی رنگین است. این موضوع هم به نظرم به مرور به وجود آمد. کاغذها را کنار هم می‌چسبانم. در مرحله بعد طرحم را روی اثر پیاده می‌کنم.
او درباره عنوان نمایشگاهش نیز گفت: «تهران زیر بال فرشتگان» را از روی تابلوی آخر انتخاب کردم. من در زندگی‌ام فرشته زیاد دیدم. در واقع در لحظات سخت زندگی، انسان‌های زیادی کنارم بودند که درواقع فرشتگان زندگی من بودند و حس حمایت به من دادند. این عنوان از این حس به وجود آمده است.
این هنرمند همچنین گفت: نمی‌دانم چرا از کلاغ استفاده کردم. گویا کلاغ خودش آمده است در تابلوی من. اما به طور کلی پرندگان را دوست دارم و در شهر که راه می‌روم آنها را تماشا می‌کنم. شاید برای برخی کلاغ حیوان خوشایندی نباشد ولی من صبح‌ها با صدای کلاغ بیدار می‌شوم و همیشه از بچگی در ذهنم بوده است که کلاغ‌ها قرار است خبرهای خوش بیاورند. در این تابلوها هم برخی جاها کلاغ تبدیل به پرندگان دیگری شده است.
شامحمدی درباره حضور انسان‌ها در این آثار گفت: بیشتر می‌خواستم عشق و احساس امنیت انسان‌ها را کنار هم نشان دهم. احساسی که دو نفر وقتی کنار هم هستند پیدا می‌کنند. شاید در کنار آن افسوس، غم عشق و انتظار هم باشد. اینها همه برای من در خدمت بیان مفهوم عشق بود. سرها و دست‌هایی که همدیگر را در آغوش گرفته‌اند، از نظر من همان حس دوست داشتن است.
ادامه مطلب را در ایران آرت بخوانید.
دیگر رسانه ها
عکسهای بیشتر
