فعل دنیای معاصـــــــــــــر – در این مجموعه سعی در به چالش کشیدنِ وقایع و اتفاقاتِ معاصر و مصور کردن هیاهوهایی که در این میان با مداخله‌ی انسان‌ها، ایفای نقش می‌کنند را داشته‌ام.
نمادها و تمثیل‌هایی که در این مجموعه به کار برده‌ام، هرکدام به معنا و مفهومی خاص اشاره دارند و ابزار و تکنیک‌های نقاشی مرا یاری کردند تا این اشارات را به مخاطب انتقال دهم.
برای مثال، انگیزه و شکل گیری استفاده من از “گل” در آثارم این گونه شکل گرفت : انسان‌های خوب و والا در نظر من تمثیلی از گل‌های قالی هستند، نه انتظارِ باران دارند، نه دلهره‌‌ی چیده شدن و صد البته ماندگارند
بازی تصویری با “تاس و اعداد” نیز در ذهنِ من اینگونه شکل گرفت: برخی از انسان‌ها نقشِ اعداد را در زندگی بازی می‌کنند، اگر این عدد ” صفر” باشد، در هرچیزی که ضرب شود، همه چیز را از بین می‌برند.
هدفِ من از خلقِ آثار روی بومِ نقاشی انتقالِ پیام است، گرچه شاید گاهی ممکن نباشد که این پیام را با انرژی رنگها، آنگونه که در دیدِ همگان تداعی می‌شود ، به تمامی معنا و جهت بخشید. همان‌‌گونه که ، نه سفیدی بیانگر پاکی است و نه سیاهی نشانه‌ی پلشتی! برای برخی از آدم‌ها، کفنِ سفید،نماد ترس و وحشت می‌شود و کعبه با پوششِ سیاهش، دلپذیر و دوست‌داشتنی.
به اعتقادِ من، هنر همکاری میان خدا و هنرمند است و عطیه‌یی است از جانب حق و هرچه نقشِ هنرمند در بازیِ رنگها، هدف دارتر و مسئولیت پذیرتر باشد، آثاری متعالی تر پدید می‌آید که پیوند دهنده‌ی روح و جسم آدمی با خالقش می‌باشد.
