کیارش یعقوبی ۱-۱۰۲۵

مجموعه رویای پرواز من در سال ۱۳۹۸ خلق شده است. در این مجموعه که تا این لحظه به نمایش انفرادی گذاشته نشده است و تنها پیش درآمدی از آن را در نمایشگاه گروهی زمستانه به هنربانی کیارش یعقوبی دیدیم، ابتکاری دیگر از آثار  او را شاهد هستیم که همچنان مانند مجموعه های پیشین عطر و طعمی عرفانی دارد. با این تفاوت که چهارچوب ها و خطوط دورگیری تمیز و شسته رفته پیشین جای خود را به حروف رقصان و لطیف و کمرنگ تر داده و رهایی و بی قیدی و اعتماد به سلطه و تسلط قلم هنرمند در این مجموعه آشکار تر است. علاوه براین استفاده از بافت و گستره رنگی رویایی مجموعه ای زیبا و چشم نواز را پدید آورده است که از نوشتار دورتر و به تجسم و نقاشی نزدیک تر شده است. هنرمند همچنان به استفاده از حروف و کلمات جملات و یا اشعار وفادار است اما خوانش آنها بدون دانستن محتوا ممکن نیست. گویی هر آنچه که ازآن ابیات و جملات می دانسته ایم دیگر همان فرم و معنی را ندارند و شاید باید به دنبال آنچه تصور می کردیم نگردیم و اجازه دهیم که کلمات و فرم ها و سایه ها پیش چشمانمان رقصی عرفانی را به تصویر بکشند و ما را با خود به رویای پرواز کیارش یعقوبی ببرند.

در بیانیه این مجموعه می خوانیم:

و دیگر کلمه هم نیست.

وقتی خودم را شکستم

و از من هیچ نماند

کلماتم هم شکستند و پرپر شدند

کلماتم از خود رها شدند

و هویت تصویری معنا از کلماتم گریخت

کلماتم چون پاره پاره های تصویری رنگین آماده ی پروازند

در انتظار آن لحظه ی ناب

آن دم واپسین

آن گاه که در من بدمند، چون روح های آزاد به پرواز در خواهند آمد

و چون برگ های خشکیده ی گرفتار در گردباد

شکلی جدید به خود خواهند گرفت

و رقصان خواهند گفت:

“من نه آنم که تو می خوانی، من نه آنم که تو می بینی”

“من آن دیگری ام”

کلماتم همانند و دیگر آن نیستند

معنایی که همانست و لیکن در این خوانش نه

“من همانم و لیکن اکنون آنِ دیگری ام نه آنِ خود، شکل بی شکلی ام، هست بی هستی

رها، رقصان و در پرواز…”

از مجموعه رویای پرواز من بیشتر ببینید.

درباره کیارش یعقوبی بیشتر بخوانید