فرشاد فرشته حکمت

عکاس، نویسنده، کارگردان ، تهیه کننده و استاد دانشگاه

هنر، بیشتر در حذف پدید می‌آید تا در اضافه کردن. ما حذف می‌کنیم تا اثر هنری بسازیم. آن‌چه را که نمی‌خواهیم، حذف می‌کنیم. آن‌چه می‌ماند، چیزی است که می‌خواهیم.

هر گونه واقعیتی از فیلتر ذهن هنرمند رد می‌شود. و هنرمند نگاه خود را لاجرم به واقعیت اضافه می‌کند. اولین قضاوت در کادر بستن اتفاق می‌افتد. اساسا بنیاد هنر بر کادره کردن پدیده است. یعنی شما برشی از این جهان را انتخاب می‌کنید که در آن برش، میزانسن وجود دارد. چیدمان است، پرسپکتیو است. حضور اشیا معنادار می‌شود. حضور رنگ‌ها، سایه‌ها، کنتراست و هر چیزی که هست و نیست، معنادار می‌شود. درحقیقت هنر، بیشتر در حذف پدید می‌آید تا در اضافه کردن. ما حذف می‌کنیم تا اثر هنری بسازیم. آن‌چه را که نمی‌خواهیم، حذف می‌کنیم. آن‌چه می‌ماند، چیزی است که می‌خواهیم. بنابراین این کادر ویزور عکاسی، تابلوی نقاش و کادر ویزور دوربین فیلم‌برداری است. اساسا هنر کارش کادره کردن است. من واقعیت را  آن‌گونه که درک و تاویل می‌کنم، منتقل می‌کنم. به عبارتی اجازه می‌دهم اثر آن‌سان که درکش کردم، آزادانه تولید شود. من به‌شدت آدم خیال‌پرداز و رویاگرایی هستم و خیال‌پردازی نقطه عکس مستندسازی صرف است.